تاثیر پروپوفول در جلوگیری از افزایش فشار چشم بدنبال تزریق سوکسینیل کولین و لوله گذاری نای

سابقه و هدف: بخش عمدهای از مصدومین، بیماران دچار صدمه نافذ چشم هستند و ناشتا نبودن اغلب آنها، احتمال آسپیراسیون ریوی را در پی دارد. از آنجائیکه جایگزین مطمینی برای لوله گذاری نای و استفاده ازسوکسینیل کولین که بتواند احتمال آسپیراسیون ریوی را به حد اقل برساند و دارویی که بتواند شلی عضلانی کامل با زمان شروع اثرکوتاه را ایجاد نماید معرفی نشده است، همیشه نگرانی از افزایش فشار داخل چشم و خارج شدن زجاجیه به هنگام القاء بیهوشی وجود دارد. هدف این مطالعه این است که مشخص نماید آیا استفاده از پروپوفول به عنوان خواب آور به تنهایی و بدون کاربرد پیش دارویی دیگری می تواند مانع افزایش فشارچشم بعد از تزریق سوکسینیل کولین و لوله گذاری نای بشود.مواد و روش ها: در این مطالعه ابتدا تعداد 46 مورد از بیماران که در طبقه بندی 1 و 2 انجمن بیهوشی آمریکا (i,ii asaps)قرار داشتند، انتخاب شدند. قبل از القا بیهوشی فشارچشم بیماران با استفاده از تونومتر شیوتز اندازه گیری شد. سپس با استفاده از پروپوفول و سوکسینیل کولین القا بیهوشی و لوله گذاری نای صورت گرفت. بلافاصله و دو دقیقه بعد از لوله گذاری نای، فشارچشم به روش قبلی اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل متغیرها با استفاده از نرمافزار spss-16 و sas-9.1 انجام و از آزمون اندازه گیریهای مکرروضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید.یافته ها: از تعداد 33 مورد 39.4 درصد زن و 60.6 درصد مرد و میانگین سنی آنها 54.8 سال بود. میانگین فشارچشم قبل ازالقا 12، بلافاصله بعد از لوله گذاری 10.69 و دو دقیقه بعد ازلوله گذاری 9.93 میلیمتر جیوه بود. در آزمون اندازه گیریهای مکرراین میانگین ها تفاوت معنی دار آماری را نشان دادند (p<0.05).استنتاج: یافته ها نشان داد در بیمارانیکه به روش القاء سریع با استفاده از پروپوفول بیهوش شده اند بدنبال تزریق سوکسینیل کولین و لوله گذاری نای نه تنها افزایش فشارچشم بوجود نمی آید، بلکه شاهدکاهش قابل توجه آن نیزخواهیم بود.